جم آنلاین: یک الگوی ریاضی جدید میتواند به زنان شاغل کمک کند که بهترین زمان را برای بچهدار شدن خود تعیین کنند.
به گزارش پایگاه اینترنتی لایوساینس، این الگوی تصمیمگیری، علایق اجتماعی و اهداف حرفهای را به حساب میآورد و برای مثال نشان میدهد که دختران شاغل باید زودتر بچهدار شوند.
این الگو به آنچه میتواند یک انتخاب پیچیده احساسی باشد، جنبه عقلایی میبخشد اما به زنانیکه میخواهند بچهدار شوند، پاسخ قطعی نمیدهد.
زنان باید قبل از باردار شدن از این مدل استفاده کنند. طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری بیماری، در سال ۲۰۰۱تقریبا نیمی از بارداریها در آمریکا ناخواسته بود.
دانشمندان در شماره فعلی مجله "تحلیل تصمیم" نوشتند، این تصمیمگیری آنقدر پیچیده است که بطور منطقی نمیتوان تمام جنبههای مربوطه را در فکر شخص در نظر گرفت.
"رالف کنی" و "دینا ورنیک" از "دانشکده بازرگانی فوکوا دانشگاه دوک" این الگو را با هدف تعادل برقرار کردن میان اهداف حرفهای، اجتماعی و خانوادگی یک زن و اهمیت مربوطه آنها برای او ابداع کردند.
در این مدل همچنین نگرانیهای مربوط به سن از جمله کاهش قدرت بارداری و احتمال داشتن کودکی با اختلالات ژنتیکی قید شده است.
ریاضیدانان این مدل را با چندین سناریو نشان دادند. یک سناریو یک دانشجوی دکتری ۲۵سالهاست که میخواهد در دانشگاه بماند و سناریو دیگر دانشجوی ۲۰سالهای است که میخواهد یک کار حرفهای را دنبال کند.
اگر دانشجوی دکتری احساس کند که در حرفهی او زود بچهدار شدن در کارش مداخله ایجاد خواهد کرد و فرصتهای شغلیاش را کاهش میدهد، این مدل سن مناسب را برای تشکیل یک خانواده را پس از استخدام نشان میدهد.
با این وجود اگر وی تصور نکند که مادر شدن مانع استخدام وی میشود این الگو پیشنهاد میدهد که در سن پایینتر باردار شود.
برای مثال، دانشجوی ۲۰سالهای ادعا میکند که نمیخواهد قبل از ۳۵ سالگی بچهدار شود اما میگوید که زندگی خانوادگی و اهداف شغلی برای او اهمیت دارد.
در این مورد این الگو به وی پیشنهاد میدهد که به جای انتظار برای مستقرتر شدن در کارش بهتر است قبل از ۳۵سالگی باردار شود.
وی افزود، با این وجود این الگو این حقیقت را گوشزد میکند که گرفتن مرخصی زایمان بر آینده کاری زنی که دانشجو است یا در آغاز زندگی حرفهای خود قرار دارد، اثر چندانی نمیگذارد.
به گزارش ایرنا، نویسندگان این گزارش میگویند، با این وجود در تصمیمگیری نهایی برای بچه دار شدن باید عوامل احساسی و عاطفی نیز مد نظر قرار گیرد.
کنی گفت، چنین الگویی نقش احساس، خواسته همسر و سایر عوامل در تصمیمگیریهای شخصی را نادیده نمیگیرد و نباید بگی